به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیکال نیوز تودی، بیماری های مقاربتی (STD) یا عفونت های مقاربتی (STIs) معمولاً از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. آزمایش می تواند به ایمن تر شدن رابطه جنسی کمک کند و اطمینان حاصل کند که افراد درمان مناسب برای بیماری های مقاربتی دریافت می کنند

این مقاله به بررسی دوره‌های نهفتگی بیماری‌های مقاربتی مختلف، مدت زمان انجام آزمایش توسط افراد و اهمیت آزمایش می‌پردازد.

دوره نهفتگی STI

دوره نهفتگی مدت زمانی است که طول می کشد تا علائم پس از مواجهه ظاهر شوند. دوره پنجره مدت زمانی است که طول می کشد تا نتیجه آزمایش عفونت پس از قرار گرفتن در معرض مثبت باشد. این دوره ها اغلب مشابه هستند.

برخی از علائم عمومی که نشان می دهد ممکن است یک فرد مبتلا به STI باشد عبارتند از:

• خارش یا سوزش ناحیه تناسلی
• درد هنگام مقاربت یا ادرار
• ترشح جدید یا غیر معمول
• برجستگی یا رشد روی یا اطراف اندام تناسلی
• بوی بد از اندام تناسلی یا بعد از رابطه جنسی

با این حال، برخی از بیماری های مقاربتی برای سال ها علائمی ایجاد نمی کنند، حتی اگر یک فرد هنوز هم می تواند نتیجه آزمایش مثبت را دریافت کند. به همین دلیل مهم است که به آزمایش تکیه کنید نه فقط علائم.

یک نفر چقدر زود می تواند آزمایش شود؟

در بیشتر موارد، یک فرد می تواند در عرض چند هفته پس از قرار گرفتن در معرض آزمایش STI انجام دهد. اگر فردی دارای یک بیماری مقاربتی قابل درمان مانند کلامیدیا یا سوزاک باشد، ممکن است پس از درمان نیاز به آزمایش مجدد داشته باشد.

افرادی که در معرض خطر بالای STIs هستند، حتی پس از نتیجه منفی، باید درخواست آزمایش مجدد کنند. به عنوان مثال، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) آزمایش سالانه HIV را برای افراد در معرض خطر توصیه می کند، مانند کسانی که شریک زندگی آنها HIV دارند.

جدول تست STI

پنجره آزمایش برای STIهای رایج به شرح زیر است:

اچ‌آی‌وی

آزمایش اسید نوکلئیک نمونه خون را برای HIV تجزیه و تحلیل می کند. این می تواند نشان دهنده یک نتیجه مثبت 10 تا 33 روز پس از قرار گرفتن در معرض باشد. آزمایش آنتی ژن/آنتی بادی، همچنین یک آزمایش خون، آنتی بادی های HIV را جستجو می کند. همچنین به دنبال آنتی ژنی می گردد که بدن قبل از ظهور آنتی بادی ها تولید می کند. 18 تا 45 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس می تواند نتیجه بگیرد.

آزمایش آنتی بادی از نمونه خون یا بزاق برای جستجوی آنتی بادی های HIV استفاده می کند. طولانی ترین زمان برای به دست آوردن یک نتیجه درست، 23 تا 90 روز پس از قرار گرفتن در معرض. اگر در طول دوره پنجره آزمایش منفی شود و بعداً با کسی که ممکن است مبتلا به ویروس باشد تماس نداشته باشد، می‌تواند مطمئن باشد که HIV ندارد.

کلامیدیا

پزشک می تواند با کشیدن سواب واژن، دهانه رحم، رکتوم یا گلو یا با گرفتن نمونه ادرار، کلامیدیا را آزمایش کند. اگر علائم ظاهر شوند، معمولاً در عرض 7 تا 21 روز پس از مواجهه ظاهر می شوند. یک آزمایش به طور معمول می تواند کلامیدیا را در عرض 1 تا 2 هفته پس از قرار گرفتن در معرض آن تشخیص دهد.

سوزاک

پزشک می‌تواند با یک نمونه ادرار، سوزاک را آزمایش کند. در برخی موارد، آنها همچنین ممکن است مجرای ادرار، مقعد، گلو یا دهانه رحم را سواب بکشند تا نتیجه مطمئن تری به دست آورند.

اکثر آزمایشات می توانند عفونت را در عرض 5 روز تا 2 هفته پس از قرار گرفتن در معرض تشخیص دهند. اگر آزمایش بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض آن منفی باشد، پزشک ممکن است آزمایش مجدد را 2 هفته بعد توصیه کند، به خصوص اگر فرد علائمی داشته باشد.

علائم سوزاک معمولاً از 1 روز تا 2 هفته پس از مواجهه ظاهر می شود.

تبخال

علائم تبخال معمولاً به سرعت ظاهر می شوند. به طور متوسط، آنها 4 روز پس از قرار گرفتن در معرض، و محدوده معمولی 2-12 روز است. با این حال، در برخی موارد، علائم می تواند آنقدر خفیف باشد که فرد متوجه آنها نشود.

آزمایش خون می تواند تشخیص تبخال را تایید کند. آزمایش ممکن است در عرض یک ماه مثبت شود و در 4 ماهگی، آزمایش خون اکثر موارد را پیدا می کند.

HPV

در حالی که امکان انتقال ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به شریک جنسی برای مردان وجود دارد، CDC آزمایش مردانه را تأیید نکرده است. در عوض، پزشکان ممکن است علائم سرطان های نسبتاً نادری را که HPV می تواند ایجاد کند، از جمله سرطان آلت تناسلی، آزمایش کنند.

در زنان، HPV به ندرت علائم ایجاد می کند. اگر نشانه هایی وجود داشته باشد، ممکن است ماه ها یا سال ها بعد ظاهر شوند. قابل اطمینان ترین آزمایش تست پاپ اسمیر است که شامل سواب زدن دهانه رحم است. این می تواند HPV را 3 هفته تا چند ماه پس از قرار گرفتن در معرض آن تشخیص دهد.

هپاتیت

در برخی موارد، هپاتیت B و C ممکن است برای سال ها هیچ علامت واضحی ایجاد نکند. اگر ظاهر شوند، هپاتیت B معمولاً طی 6 هفته تا 6 ماه علائم ایجاد می کند. علائم هپاتیت C ممکن است در اوایل 2 تا 6 هفته ظاهر شوند، اما گاهی اوقات ممکن است تا 6 ماه طول بکشد.

آزمایش خون می تواند هر دو نوع هپاتیت را بررسی کند. پنجره آزمایش هپاتیت B 3 تا 6 هفته است، در حالی که پنجره آزمایش هپاتیت C 2 تا 6 ماه است. آزمایش اولیه در 2 ماهگی ممکن است برخی موارد را از دست بدهد، بنابراین پزشک ممکن است آزمایش مجدد را در 6 ماهگی توصیه کند.

تریکومونیازیس

پزشک می تواند با استفاده از سواب رکتوم، آلت تناسلی یا واژن، تریکومونیازیس را آزمایش کند. بسیاری از افراد علائمی ندارند، اما برخی ممکن است در عرض 5 تا 28 روز پس از مواجهه متوجه ترشح یا احساس سوزش شوند. ممکن است در عرض یک هفته پس از قرار گرفتن در معرض آزمایش مثبت شود، اگرچه برخی از افراد باید تا یک ماه صبر کنند.

سیفلیس

Syphilis Trusted Source معمولا با زخمی در اندام تناسلی به نام شانکر شروع می شود. آزمایش خون می تواند باکتری را در عرض 1 تا 2 هفته پس از ظاهر شدن شانکر شناسایی کند. شانکرها معمولاً بدون درد هستند و معمولاً در عرض 3 هفته پس از مواجهه ایجاد می شوند، بنابراین کل دوره آزمایش حدود 4 هفته است.

از آنجایی که ایجاد سیفلیس در افراد مختلف متفاوت است، پزشکان اغلب آزمایش مجدد را حدود 3 ماه پس از قرار گرفتن در معرض آن توصیه می کنند.

بیماری های مقاربتی نهفته

برخی از بیماری‌های مقاربتی سال‌ها بدون ایجاد علائمی در بدن زندگی می‌کنند. پزشکان ممکن است آنها را غیرفعال بدانند، به این معنی که فرد هرگز نمی تواند خود را تنها بر اساس علائم تشخیص دهد.

همچنین به این معنی است که اگر فردی مورد آزمایش قرار نگیرد، می تواند ناآگاهانه یک بیماری مقاربتی خفته را به شریک جنسی منتقل کند.

نمونه هایی از بیماری های مقاربتی که می توانند غیرفعال باشند عبارتند از HIV، تبخال، هپاتیت C، کلامیدیا، سیفلیس و HPV.

CDC توصیه می کند که همه بزرگسالان فعال جنسی با شرکای جدید یا چند شریک حداقل یک بار در سال به دنبال آزمایش بیشتر بیماری های مقاربتی باشند.

چرا انجام آزمایش مهم است؟

آزمایش STI، حتی برای عفونت های صعب العلاج، می تواند زندگی را نجات دهد. همچنین گسترش بیماری های مقاربتی را کند می کند. برخی از مزایای آزمایش به شرح زیر است:

• درمان برخی از بیماری های مقاربتی در صورت تشخیص زودهنگام توسط پزشک آسان تر است.
• آزمایش زودهنگام STI می تواند از انتقال عفونت به شریک زندگی خود جلوگیری کند.
• یک فرد بدون اینکه بداند ممکن است به STI مبتلا شود.
• برخی از بیماری های مقاربتی درمان نشده می توانند باعث مشکلات سلامتی جدی مانند سرطان و بیماری التهابی لگن شوند.

آزمایش صحیح STI به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله سابقه پزشکی فرد، سابقه جنسی، خطر مواجهه و سابقه قبلی آزمایشات STI.

برای افراد مهم است که به طور منظم برای بیماری های مقاربتی آزمایش کنند، به خصوص اگر با چندین شریک جنسی رابطه جنسی داشته باشند.تشخیص زودهنگام می تواند درمان را آسان تر کند و احتمالاً از مشکلات جدی سلامتی جلوگیری کند. برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی، افراد باید از تکنیک های رابطه جنسی ایمن مانند استفاده از کاندوم نیز استفاده کنند.